Bir dönüsle dönüyoruz
Yorgunuz, tenimiz esmer Içimizde magrur bir hüzün
Yaralarimiz var eczasi olmayan vurgunlar En çok kadinlarimiza yakisan aglamakla
En çok erkeklerimize dokunan çaresizlikle
Yaklasiyoruz hayatin ikindisine
Biraz daha yaklasiyoruz
Bir el uzatiminda aksamin alacasindayiz
Bu
Senin gidisinin hemen ertesinde
Dudaklarimizin kurudugu
Sularin çekildigi
Kizil Denizin Diclenin
Önümüzde Musa elimizde asa ile
Yarip geçtigimiz Nilin
Ve eteklerimizi savura savura
Tükettigimiz birlikteligimizin ardindan
Kayip giden yildizlarin sarkisi gibiyiz
Bir dönüsle dönüyoruz
Ne güzel oluyordu
Sagimiza dönüp seni görünce
Ne güzel oluyordu
Düstügünde önümüze
Adi safranlara sarili bir ask gibi maceramiz
Adi kiskanç kervanlarin zümrüt yüklerinde yazili
Adi Leyla
Bir vaveyla kadar dokunsaniz aglamakliyiz
Bir dönüsle dönüyoruz
Belki baksak arkamiza ordasindir
Bu efsunu kaybetmek istemiyoruz
Hiç bir seyini istemiyoruz aslinda dünyanin
Incisini yakutunu ipek yumusakligini yastiklarin
Bebegin yüzümüze dokunusunu istemiyoruz
Islerimizin limanligini
Ocagimizin sicakligini bile istemiyoruz
Bir dönüsle dönüyoruz
Seni unutmamak için saskin
Inanmamak için ölümüne inaniyoruz
Gittin mi aramizdan
Elini çektin mi üzerimizden
Bizi yetim
Sehrini öksüz biraktin mi
Ne yapalim iste
Aglamamayi beceremiyoruz
Isirdikça kanayan dudaklarimizdan
Dökülen bos sözlerle birbirimize soruyoruz
Hava nasil
Saat kaç
Yine çayirlarin yesilliginde otlayan kuzularimizin arasindayiz
Yine çayirlarin üstünde matem isliyoruz
Inceldigi yerden kopan dünya
Bir araftan yol bularak basimiza düsüyor
Gökkubbe patliyor tepemizde
Hissediyor anliyor ama anlatamiyoruz
Bir dönüsle dönüyoruz
Birakip gittigin kadariz
Hiç yagmur yagmiyor
Yorgunuz, tenimiz esmer
Içimizde magrur bir hüzün
En çok kadinlarimiza yakisan aglamakla
En çok erkeklerimize dokunan çaresizlikle
Yaklasiyoruz hayatin ikindisine
Ne yapalim
Hiç yagmur yagmiyor
Sensiz yürüyünce
Bir dönüsle dönüyoruz
Kiyamet bize
Kiyamet bize
Sen yinede merhamet et bize
Merhamet et bize
Merhamet et bize
İbrahim SADRİ
|
